Zaburzenia emocjonalne u dzieci mogą objawiać się na różne sposoby, a symptomy te mogą się różnić w zależności od konkretnego zaburzenia oraz wieku i etapu rozwoju dziecka. Należy pamiętać, że sporadyczne problemy emocjonalne są normalną częścią dzieciństwa, ale utrzymujące się i poważne objawy mogą wskazywać na poważniejsze zaburzenie emocjonalne. Zobacz, kiedy wskazana jest pomoc psychologiczna!
Zmiany w zachowaniu
Na zaburzenia emocjonalne u dzieci mogą wskazywać nadmierna agresja, w tym agresja fizyczna lub werbalna wobec rówieśników, członków rodziny lub zwierząt albo trwałe wycofywanie się z zajęć społecznych, przyjaciół i rodziny, wskazujące na chęć bycia samemu.
Zmiany nastroju
O zaburzeniach emocjo u dzieci świadczą częste zmiany nastroju, w tym trwałe i niewyjaśnione uczucie smutku lub płaczliwości oraz nadmierna drażliwość, wahania nastroju lub złość nieproporcjonalna do sytuacji.
Zmiany w wynikach w nauce
Spadek wyników w szkole to kolejny objaw wskazujący na problemy z emocjami. Nagły spadek wyników w nauce, trudności z koncentracją lub brak zainteresowania szkołą to objawy, które warto skonsultować ze specjalistą takim jak dobry psycholog dziecięcy Poznań czy w innym mieście.
Zmiany we wzorcach snu
Bezsenność lub nadmierny sen, trudności z zasypianiem, utrzymaniem snu lub zbyt długi sen to jedne z objawów wskazujących na zaburzenia emocji u dzieci.
Zmiany nawyków żywieniowych
Znaczące zmiany apetytu prowadzące do utraty lub przyrostu masy ciała mogą być objawem różnych problemów psychologicznych występujących u dzieci.
Objawy fizyczne
Wiele problemów psychologicznych może mieć objawy somatyczne. Częste skargi na dolegliwości fizyczne, takie jak bóle głowy, bóle brzucha lub inne dolegliwości cielesne, bez wyraźnej przyczyny medycznej należy również skonsultować ze specjalistą.
Nadmierne zmartwienie lub strach
Nadmierne zmartwienie, strach lub niepokój związany z konkretnymi sytuacjami lub uogólniony niepokój dotyczący różnych aspektów życia mogą wskazywać na zaburzenia lekowe i fobie u najmłodszych, dlatego należy udać się wtedy z dzieckiem do psychologa.
Regresja rozwojowa
Na poważniejsze zaburzenia psychiczne może wskazywać powrót do zachowań typowych dla młodszego wieku, takich jak moczenie nocne lub mówienie dziecięcym językiem.
Słabe relacje rówieśnicze
O problemach psychologicznych mogą świadczyć trudności w tworzeniu i utrzymywaniu relacji z rówieśnikami, prowadzące do izolacji społecznej.
Negatywna samoocena
Utrzymująca się negatywna samoocena, poczucie bezwartościowości lub niska samoocena to jedne z objawów towarzyszących często problemom psychologicznym u dzieci.
Samookaleczenia
Zachowanie autodestrukcyjne także powinny być skonsultowane z psychiatrą lub psychologiem. Angażowanie się w zachowania samookaleczające mogą być traktowane jako sposób radzenia sobie z bólem emocjonalnym.
